Informacja zwrotna w Operonie

Nieoceniona Monika przysłała do nas link do wydawnictwa Operon na temat testu trzecioklasisty: https://www.operon.pl/Oferta/Egzaminy/Sprawdzian-Kompetencji-Trzecioklasisty/Baza-arkuszy . Pojawia się w nim nowe pt: Nowość! Ocenianie kształtujące. Instrukcja dla rodziców. Sprawa ma polegać na tym, że oprócz stopnia ze sprawdzianu uczeń, a właściwie jego rodzice mają otrzymywać  informację zwrotną (podzieloną na kategorie). Zasady informacji zwrotnej Operon określa prawidłowo i nawet pozornie wygląda to jako dobry krok do przodu, gdyż rodzice będą wiedzieli, jak dziecku pomóc w nauce.

Jednak myk leży w połączeniu oceny sumującej z kształtującą. Gdyby była to tylko informacja zwrotna, to bardzo dobrze, właśnie dlatego, że byłaby informacją, co i jak należy poprawić oraz co dalej. Co prawda dawana byłaby na koniec roku, więc sumująco, ale jest nadzieja, że jeśli jej adresatem byłby dorosły, to mógłby ją wykorzystać pomagając swojemu dziecku uczyć się w klasie czwartej.
Jednak, gdy jest ona połączona ze stopniem lub inną formą oceny sumującej (np. z punktami), to niestety ta ocena sumująca przeważa. Jest porównywana z wynikami innych dzieci, rozpoczynają się spekulacje, czy aby na pewno ocena sumująca została wystawiona sprawiedliwie? W tej sytuacji informacja zwrotna ginie, a przynajmniej schodzi na drugi plan. Gorzej jeszcze jest w odbiorze tych informacji przez dziecko. Niestety ono przez wynik testu trzecioklasisty jest ustawione w rankingu. Co z tego, że napisano mu co robi dobrze, gdy sumująco dostał bardzo słabo. Jak ma się poprawić, gdy reszta klasy jest w rankingu znacznie wyżej?
Doceniam inicjatywę Operonu, ale jednak robiona ona jest na fałszywej podstawie – sensowności przeprowadzania testu sumującego dla dzieci w tym wieku.
Zdanie: „Macie Państwo przed sobą tabelę wypełnioną przez nauczyciela, która zwiera treści podzielone właśnie w taki sposób, aby to odpowiadało IZ. Dzięki otrzymanym informacjom mogą się Państwo dowiedzieć, co Wasze dziecko na sprawdzianie zrobiło dobrze (z czym sobie radzi), a co źle (z czym sobie jeszcze nie radzi)” – popieram, tak, tak chcemy wiedzieć, jak dziecku pomóc, ale wolelibyśmy to wiedzieć w czasie gdy dziecko się uczy w klasach I – III, a nie na koniec.
„Nauczyciel przyjmuje tu rolę nie sędziego, który ocenia, ale trenera, który stara się pokazać swojemu uczniowi, co i jak powinien zrobić, aby osiągać lepsze wyniki, budować swoje poczucie wartości i umieć się
uczyć” – wystawiając ocenę sumującą nauczyciel jest sędzią i tego się nie zmieni nawet gdy dodaje uzasadnienie. W sumie to każdy wyrok powinien być przecież uzasadniony.
„Warto więc pochwalić dziecko za to, co zrobiło dobrze i zachęcić do zdobycia wiadomości czy umiejętności, których jeszcze nie posiada” – racja, zawsze należy docenić każdego za pozytywy, tylko jak dziecku wytłumaczyć, że zrobiło coś dobrze i mimo to otrzymało ocenę niedostateczną?
To są pułapki łączenia informacji zwrotnej ze stopniem.
Podsumowując: jestem bardzo za informacja zwrotna, którą daje nauczyciel, a rodzice mogą przekazać ją swoim dzieciom. Ale nie jestem za testem trzecioklasisty, który jest nieuchronnie wykorzystywany do sadzenie dzieci.