15 grudnia w ramach konferencji: Pomagaj się uczyć! Od oceniania kształtującego do samosterowności ucznia w uczeniu się odbył się warsztat Elżbiety Elmrych i Beaty Wilmanowicz pt.: 5 sposobów na uczniowskie zaufanie. Bezpieczeństwo i czas na rozmowę z uczniem. Prowadzące zajęły się pięcioma obszarami:
- Wzmacnianie mocnych stron ucznia, docenianie.
 - Zadawanie pytań
 - Tworzenie atmosfery zaufania
 - Inne spojrzenie na błąd
 - Czas na rozmowę z uczniem
 
W każdym z obszarów prowadzące podały własne pomysły, na realizację poczucia bezpieczeństwa uczniów, a następnie poprosiły uczestników na pracę na padlecie i dopisanie ich pomysłów.
- Jak zmieniać ocenianie na docenianie?
 
- Komunikaty ze stronu nauczyciela: „Praca z Wami jest dla mnie przyjemnością”, „Doceniam Twoją gotowość do …”, „Dziękuję, że spróbowałeś”, „Czy mogę pokazać twoja prace innym uczniom?”
 - Przyznawanie wyróżnień za wkład pracy, a nie za wynik.
 - Stosowanie zadań dodatkowych dla chętnych.
 - Zachęcanie uczniów do samooceny.
 - Tak komunikować uczniowi ocenę, aby była docenieniem.
 - Ocenianie postępów, a nie wyniku.
 - Odnoszenie się do różnych aktywności ucznia np. robienia notatek, czytania lektur, przynoszenie pomocy naukowych itp.
 - Wskazywanie (np. różnymi kolorami) miejsc z błędami.
 - Pozwalanie uczniom na samodzielne poprawianie błędów i dopiero potem wystawienie oceny za pracę poprawioną.
 - Stosowanie motywujących naklejek lub pieczątek.
 - Metoda „zielonego ołówka”.
 - Tworzenie wystawy prac wszystkich uczniów.
 - Docenianie pracy ucznia na forum klasy.
 
2. Jak zadawać pytania, aby uczeń czuł się bezpiecznie?
- Dać czas uczniom na: zastanowienie, przygotowanie odpowiedzi i ustalanie odpowiedzi w parach.
 - Zadawanie pytań otwartych, a nie tylko sprawdzających wiedzę.
 - Losowanie uczniów do odpowiedzi.
 - Zasada nie zgłaszania się do odpowiedzi przez podniesienie ręki.
 - Informowanie przed zadaniem pytań o zakresie zadawanych pytań.
 - Dopuszczenie możliwości odmowy ze strony ucznia odpowiedzi (np. powiedzenia – pas).
 - Losowanie treści pytań (np. przy pomocy kostek dydaktycznych)
 - Przed udzieleniem odpowiedzi przez uczniów pozwolenie na przedyskutowanie jej w parach.
 - Możliwość wyboru pytania przez ucznia, na które uczeń chce odpowiedzieć.
 - Wzmocnienie pozytywne – wiara w ucznia, że na pewno udzieli odpowiedzi.
 - Uznanie, że każda odpowiedź jest dobra.
 - Zadawanie pytań pomocniczych, gdy uczeń ma trudność z udzieleniem odpowiedzi.
 - W zdalnym nauczaniu stosować ankiety anonimowe i odpowiedzi na chacie
 - Pytać o opinię uczniów np.: „Jaką wskazówkę dałbyś/dałabyś osobie,
która zmaga się z tą trudnością i nie wie jak ją rozwiązać?”, „jaka historia
z tej książki zapadła Ci w pamięć?”, „Jakie przykłady z Twojego życia potwierdzają, że to faktycznie przynosi efekty?”, „Dlaczego ten sposób według Ciebie jest najskuteczniejszy?”. 
- Czego w pracy z uczniami nie warto kontrolować i dlaczego?
 
- Troska zamiast kontroli!
 - Określać zasady i apelować o ich przestrzeganie.
 - Nie warto ściśle kontrolować czasu, to stresuje uczniów.
 - Samoocena zamiast oceny.
 - Nie kontrolować zeszytu ucznia, gdyż on jest ucznia.
 - Nie ingerować w tok myślenia ucznia.
 - Porzucić podejrzliwość.
 - Porzucić rywalizację.
 - Nie kontrolować życia osobistego.
 - W czasie nauczania zdalnego porzucić sprawdzanie, samodzielności wykonywania pracy.
 - Nie oceniać tego, czego się nie widzi.
 - Więcej akceptacji i zaufania.
 
- Pomysły na pracę z błędem
 
- Błąd – to nie jest porażka.
 - Błędy zdarzają się każdemu.
 - Bez błędu nie ma uczenia się. Dzięki błędom uczymy się
 - Analiza przyczyn błędu.
 - Pytania nauczyciela o uzasadnienie i przyczynę błędu: „Uzasadnij, dlaczego otrzymałeś inną odpowiedź ode mnie.”, „W jaki sposób doszedłeś do tego wyniku?”, „Dotąd masz dobrze. Teraz zastanów się co dalej.”
 - Koleżeńskie sprawdzanie prac i omawianie błędów w parach.
 - Traktowanie błędów jako inspiracji.
 - Samodzielne poprawianie błędów przez ucznia.
 - Nauczyciel czasami pokazuje, że sam popełnia błędy.
 - Zachwyt nad błędem.
 - Zielony ołówek i odejście od czerwonego koloru.
 - Zadawanie pytań, na które wiele odpowiedzi może być dobrych.
 
- Nawiązywanie rozmowy z uczniem.
 
- Wiara w możliwości każdego ucznia i w plastyczność inteligencji.
 - Zasada, ze każda opinia jest dobra.
 - Nauczyciel również mówi o swoich emocjach i odniesionych porażkach.
 - Badanie nastroju, pytanie o samopoczucie, również w nauczaniu zdalnym np. na chacie.
 - Wykorzystanie przerw w lekcjach na rozmowy z uczniami.
 - W nauczaniu zdalnym – „zaczepianie” na chacie.
 - Pytanie o sprawy dnia codziennego.
 - Poznać uczniów i ich sytuację.
 - Zainteresowanie hobby ucznia.
 - Spojrzeć w oczy ucznia.
 - Przywitanie każdego ucznia przy wejściu do sali lekcyjnej.
 - Pytanie o to, jak spędzasz czas i za czym tęsknisz .
 - Rozpoczynanie lekcji od pytania o plany i samopoczucie.
 - Budowanie relacji opartych na zaufaniu.
 - Telefon do ucznia.
 - Pokazywanie, ze uczeń może liczyć na nauczyciela.
 
				
		
					
		
					
		

