Nastawnicy w Polsce, 14 kwietnia 2016. Pytania na myślenie!

Jak co roku, gościliśmy w CEO nastawników z Białorusi. Nasza współpraca trwa już 8 lat! Białoruscy nauczyciele podchwycili natychmiast OK-eja i mają własne do niego podejście. Wielu z nich otrzymało tytuł nauczyciela roku. Droga do poznania oceniania kształtującego na Białorusi biegnie głównie przez kursy internetowe i konferencje w Mińsku.

Tym razem odwiedziło nas 15 nowych mentorów w kursach aktywnej ocenki. Jak zawsze byłam zachwycona zaangażowaniem, energią i życzliwością tych ludzi. Wcześniej byli w kilku szkołach pracujących w programie Szkoła Ucząca Się (program prowadzony wspólnie przez CEO i Polsko Amerykańską Fundację Wolności). Mnóstwo wrażeń i porównań do białoruskiej rzeczywistości. Podczas prezentacji w CEO mówiliśmy o strategiach OK. Udało się  też zastanowić nad tym, jak ważne są relacje: nauczyciel – uczeń.
Na koniec poprosiłam o pytania. Dwa z nich były bardzo ciekawe i inspirujące dla mnie:

  1. Dlaczego w polskich szkołach uczniowie stosunkowo mało piszą w zeszytach?

Na Białorusi są bardzo sztywne wymogi w stosunku do prowadzonych zeszytów. Każdy uczeń musi mieć zeszyt, ale sztywno określone jest, co w nim ma koniecznie być, a nawet wymagane  są odstępy pomiędzy linijkami… Ponieważ mówiliśmy o naszym OK zeszycie na FB, to nastawnicy powiedzieli, że u nich byłaby trudność w postaci wpisywania do zeszytu czegokolwiek, co nie jest ustalone wcześniej przez władze. Zupełnie inny problem niż u nas. U nas zeszyt umiera, a na Białorusi się usztywnił.
Rozmawialiśmy trochę o wpływie zapisywania własnych refleksji przez uczniów na wyniki nauczania.
2. Zapytano mnie, co leżało u podstaw mojego nauczania, zanim poznałam OK? To bardzo ważne i zaskakujące pytanie dla mnie. Zaczęłam zastanawiać się, jak to było na początku. Jako młoda nauczycielka nie zastanawiałam się głęboko nad tym, co jest ważnego w nauczaniu. Jedyne co mi przyszło teraz do głowy: „Przyświecała mi jedna zasada – nie krzywdzić uczniów  matematyką i kultywować dobre relacje ucznia z dorosłym”. Wiem, że to mało i dlatego cieszę się, że moje życie mogło się tak potoczyć, że zaczęłam się zastanawiać – co to znaczy dobrze uczyć. Ciekawa jestem, co inni nauczyciele odpowiedzieliby na to pytanie?  Może powinniśmy częściej na ten temat rozmawiać?

Zdjęcia z odwiedzin w polskich szkołach możecie obejrzeć: Надежда Николаева‎ do АКТИВНАЯ ОЦЕНКА КАК НОВАЯ СТРАТЕГИЯ ОБУЧЕНИЯ

Dodaj komentarz