Odpowiedź Johna Hattiego na pytania nauczycieli

O co chodzi z tym ściąganiem. Przecież uczenie się polega tylko na ściąganiu. Ściągamy od nauczyciela, od Pitagorasa i Euklidesa, z podręczników, zeszytów, encyklopedii, słowników, prac naukowych i opracowań. Im kto więcej naściąga, tym więcej wie. W pracy tylko ściągamy: księgowi, prawnicy, projektanci, lekarze, sprzedawcy, itd. Kto nie podpiera się ściągami może zrobić poważne błędy.
Pytania kontrolne:
– dlaczego uczniowie chcą ściągać w czasie sprawdzianów ?
– czy zdarza się, że uczniowi nie zależy na ściąganiu w trakcie sprawdzianu ? Od czego to zależy ? Podaj chociaż jeden przykład.

Najgorsza i społecznie najbardziej destrukcyjna forma ściągania ma miejsce wtedy, gdy nauczyciel stawia nierealistyczne wymagania, a potem „wspaniałomyślnie” przymyka oko, widząc jak uczniowie ściągają na klasówce. Niestety, nauczyciel realizuje podstawę programową, która cała jest nierealistyczna. Proponuje więc uczniom milczącą zmowę: ja będę udawał, że was tego nauczyłem, a wy będziecie udawali, że umiecie. I wszyscy zadowoleni! MEN, nauczyciele, uczniowie, rodzice… Ilu jest takich nauczycieli?

Moje zdanie na temat ściągania zmienia się w trakcie nabywania doświadczenia. Nie w ściąganiu oczywiści;-) tylko w uczeniu (się też).
Nie podlega dla mnie dyskusji sprawa nieściąganie na egzaminie np. na egzaminie na prawo jazdy.
Podoba mi się to określenie „Może lepiej nie definiować ściągania w procesie uczenia się” Właśnie, może przyjąć, że to co się dzieje w procesie uczenia się jest właśnie procesem i różne formy są dopuszczalne. Ważna jest skuteczność…efekt i współpraca.
Kiedyś wydawało mi się, że uczeń ma rozwiązywać zadania samodzielnie, wyłącznie samodzielnie. To było dawno.
Przypomniały mi się dwie sytuacje z mojego uczenia się w szkole i na studiach.
Miałam świetną nauczycielkę języka polskiego. Pisaliśmy wypracowania w grupach, również prace domowe. Mieliśmy dwa rodzaje grup: dobór pod względem tych samych umiejętności i drugi rodzaj: uczniowie zdolniejsi i mający kłopoty z nauką. W zależności od tematu pracowaliśmy w jednych lub drugich.
Nigdy nie pomyślałam, że to mogłaby być forma ściągania. Raczej pamiętam to jako świetną zabawę i ciekawe doświadczenie. I co ciekawe….lubię pisać, zawsze lubiłam. Nie było wtedy internetu, ale moja nauczycielka miała tzw. Złotą Księgę i tam wpisywaliśmy najlepsze wypracowania, również te grupowe. To było coś! Napisać takie wypracowanie, aby mieć tam swój wpis- podane były nazwiska, przy grupie, wszystkich osób.
Te przykładowe wypracowania były czytane w innych klasach przy wprowadzaniu nowej formy. Po prostu pokazywała nam jak ma wyglądać to czego się od nas oczekuje. Czy to było ściąganie? A ci uczniowie z kłopotami piszący wspólnie z innymi, mającymi większe umiejętności? Czy to było ściąganie? Dostawali przecież wszyscy tę samą ocenę.
Druga sytuacja z moich studiów.
Na zaliczenie zajęć z informatyki mieliśmy napisać program. Temat dostawaliśmy na kolokwium. Nic szczególnego przecież wszyscy tak robią. Tylko….nasz nauczyciel wychodził i zostawiał nas na dwie godziny. Wszyscy mieliśmy ten sam temat, byliśmy w jednej sali, mogliśmy korzystać z tego, co ze sobą przynieśliśmy, rozmawiać, wychodzić, pytać innych… Czy to było ściąganie? Zapomniałam dodać, że czasami nikomu nie udało się napisać programu. Mieliśmy wtedy tydzień, aby go dostarczyć. Po tygodniu mieli wszyscy:-)
Te dwie sytuacje bardzo dobrze pamiętam. Z informatyki pamiętam tematy programów, sposób poszukiwania odpowiedzi.
Z języka polskiego pamiętam sposób pisania, na co zwracać uwagę, ale też pamiętam mojego kolegę, który świetnie pisał. Dużo się od niego nauczyłam (ściągałam). Pamiętam też innych moich kolegów i koleżanki, tych którzy nie lubili się uczyć i mieli kłopoty z nauką. Pamiętam, że wtedy zobaczyłam ich inaczej, niż w klasie lekcyjnej, zobaczyłam, że są dobrzy w czymś innym niż, że mogę się od nich dużo nauczyć. Uczyłam sie też patrzenia i słuchania i ….tolerancji dla inności, dla innych umiejętności i nauczyłam się widzenia drugiej osoby nie tylko przez pryzmat stopni szkolnych. To są moje doświadczenia „ze ściąganiem”.
Miałam też dużo szczęści, że spotkałam tak dobrych nauczycieli