Najlepiej buduje się społeczność klasową, gdy wszyscy uczniowie są w szkole osobiście, trudniej gdy lekcje odbywają się zdalnie synchronicznie, a najtrudniej, gdy nauczanie jest asynchroniczne.
Wyobraźmy sobie sytuację, gdy uczniowie się nie znają osobiście i nauczanie jest możliwe tylko w trybie asynchronicznym. Trudno jest wtedy budować relacje i poczucie wspólnoty. Czy to w ogóle jest możliwe?
Liz Kolb w swoim artykule przedstawia pięć sposobów, które wypróbowała. Podaje z jakich programów komputerowych korzystała. Postaram się przedstawić same idee tych pomysłów.
- Tablica wirtualna.
Dobrze sprawdza się padlet, na którym uczniowie dzielą się dobrymi wiadomościami, pozdrowieniami, zainteresowaniami i odkryciami. Na tablicy jest miejsce na świętowanie wszelkich sukcesów i udzielanie sobie wzajemnie wsparcia. Tablica może też służyć, jako umawianie się na pomoc w nauce.
- Wspólne projekty
Pomysł polega na proponowaniu uczniom wykonania małych projektów. Mogą to być projekty wykonane indywidualnie lub w małych grupach. Na przykład może to być propozycja przeprowadzenie wywiadu lub badań na intersujący uczniów temat. Uczniowie publikują i porównują wyniki. Najlepiej, gdy tematem takiego wyzwania jest aspekt związany ze środowiskiem lokalnym lub życiem uczniów.
- Wspólne oglądanie filmu
Można zaproponować uczniom obejrzenie filmu na YouTube lub Netflixie. Najlepiej, gdy uczniowie oglądają go w jednym czasie i mają możliwość komentowania na wspólnym chacie.
- Dzielenie się historiami
Każdy z uczniów ma swoje miejsce wirtualne, które zapełnia własnymi historiami. Może to być np.: Moja historia pandemii. Co tydzień każdy uczeń dopisuje kilka zdań do swojej historii i w ten sposób powstaje kronika poświęcona życiu uczniów w czasie pandemii.
Inna propozycją może być pisanie wspólne książki. Uczniowie po kolei dopisują rozdziały według własnego pomysłu i historia toczy się zgodnie z kreatywnością uczniów.
- Obrazki
Sposób na wspólną kreatywną zabawę.
Tworzenie przez uczniów obrazków z dowcipnymi tekstami lub samych obrazków z życzeniem dopisania tekstów przez innych uczniów.
Nie są to łatwe pomysły i wymagają od nauczyciela zaangażowania.
Może któryś z pomysłów przypadnie Wam do gustu i spróbujecie go wykorzystać w nauczaniu zdalnym zarówno synchronicznym, jak i asynchronicznym.
Inspiracja artykułem Liz Kolb
https://www.edutopia.org/article/focus-relationships-when-students-arent-together
