Naukowcy z Utah w Stanach Zjednoczonych pod kierunkiem profesora Paul Caldarella z Brigham odkryli, że aby poprawić zachowanie w klasie, nauczyciele powinni skupić się na chwaleniu uczniów, za ich dobre zachowanie, a nie na upominaniu ich za niewłaściwe zachowania. Naukowcy spędzili trzy lata obserwując ponad 2500 studentów w wieku od 5 do 12 lat, w trzech stanach USA.
Przeczytałam wywiad z Paul Caldarella (link u dołu) i przekazuje kilka informacji.
Jaki był cel badań?
Odkrycie czy stosunek pochwał i nagan nauczyciela ma związek z zachowaniem uczniów.
W dotychczasowych badaniach podawano, że optymalny stosunek pochwal do nagan wynosi: od 3:1 do 4:1 do 5:1.
Szczegółowe pytania badawcze brzmiały:
- Czy pochwały i nagany nauczycieli mają wpływ na zachowanie uczniów?
- Jaki jest optymalny stosunek pochwał i nagan, który owocuje poprawą zachowania uczniów na zajęciach w klasie?
Jak przebiegało badanie?
Były dwie grupy klas – eksperymentalne i kontrolne. W pierwszych z nich nauczyciele zostali przeszkoleni w udzielaniu pochwał (program CW-FIT), a w drugiej nauczyciele prowadzili lekcje w zwykły sposób. Obserwatorzy obserwowali lekcje i zachowanie uczniów.
Na czym polegał program CW-FIT?
CW-FIT to wielopoziomowa interwencja behawioralna, polegający na zwiększeniu częstotliwości pochwal i ich jakości. Oprócz tego program doskonali nauczyciel w:
- określeniu oczekiwań w stosunku do uczniów,
- gotowości na niesienie pomocy uczniom, sygnalizującym taką potrzebę,
- organizowaniu nauki uczniów w grupach.
Jakie są wnioski?
Wraz ze wzrostem pochwał wzrosły pozytywne zachowania uczniów. Działo się to, zarówno w klasach eksperymentalnych, jak i kontrolnych, czyli niezależnie, czy nauczyciele byli przygotowani poprzez program CW-FIT.
Zachowanie uczniów poprawiało się o około 20% do 30%, gdy nauczyciele poprawili stosunek pochwał do nagan. Zachowanie było oceniane, między innymi, poprzez mierzenie skupienia uczniów na wykonywanym zadaniu. Jeśli nauczyciel zwiększał liczbę pochwał właściwego zachowania uczniów i unikał nagan za nieodpowiednie zachowania uczniów, to uczniowie zachowywali się lepiej.
Dlaczego nauczyciele nie tak często chwalą uczniów?
Najbardziej odpowiedzialny jest za to jest nawyk nauczycielski. Przenosi się on pokoleniowo, sami nauczyciele będąc uczniami, nie byli dostatecznie chwaleni i teraz powtarzają schemat.
Nauczycielom łatwiej jest zwracać uwagę na negatywne zachowania, one przyciągają ich uwagę.
Czy wszystko jedno, jak chwalimy?
Lesze są specyficzne pochwały. Ogólne, typu: „dobra robota”, nie dają uczniom informacji, dlaczego. Lepiej wyjaśnić, dlaczego – dobra robota? Druga sprawa to wyjaśnienie, dlaczego dobre zachowanie jest pożądane.
Czy określono optymalny stosunek pochwał do nagan?
Nawet osiągnięcie przez nauczyciela stosunku 1:1 poprawia zachowania uczniów, ale czym wyższy stosunek, tym lepiej.
Cieszę się z tych wskazówek, bo są zgodne z ocenianiem kształtującym, w którym informacja zwrotna zawiera pochwały/doceniania i wskazówki, co i jak trzeba poprawić.
link do wywiadu:
https://www.teachermagazine.com.au/articles/behaviour-management-episode-7-effects-of-teacher-praise-and-reprimands?utm_source=CM&utm_medium=Bulletin&utm_campaign=10March
