• Home
  • Rozmowy o nauczaniu
  • Rozmowy o nauczaniu – Sposoby na opornego ucznia – zwiastun, artykuł i scenariusz spotkania

Rozmowy o nauczaniu – Sposoby na opornego ucznia – zwiastun, artykuł i scenariusz spotkania

Zwiastun

Sposoby na opornego ucznia

 

Każdy z nas ma takich uczniów, którzy nie są zainteresowani nauką i pracą w klasie. Często są to uczniowie zdolni, ale „oporni” na szkołę. Nie ma jednego pomysłu, jak im pomoc, ale możemy próbować.  Szczególnie możemy pomóc sobie nawzajem, wymieniając się wypróbowanymi przez nas sposobami. W artykule, który proponujemy przedstawiamy sześć takich sposobów:

  1. Postaraj się najpierw ucznia zrozumieć
  2. Reaguj wcześniej, nie w trakcie buntu ucznia.
  3. Sprawdź, jak uczeń się uczy.
  4. Ucz uczniów pracować nad własną inteligencją.
  5. Ufaj, że każdy uczeń może dużo.
  6. Planuj wraz z uczniem jego rozwój.

Podczas spotkania porozmawiamy na ich temat i zastanowimy się, czy pasują do naszych uczniów, ale przede wszystkim podzielimy się naszymi własnymi doświadczeniami i dobrymi pomysłami. Może pomysły innych dadzą się wykorzystać do tych samych lub innych uczniów.

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………….

Artykuł

6 sposobów na opornego ucznia

 

Każdy z nas ma takich uczniów, którzy nie są zainteresowani nauką i pracą w klasie. Często są to uczniowie zdolni, ale „oporni” na szkołę. Nie ma jednego pomysłu, jak im pomoc, ale możemy próbować.  Przedstawiam 6 sposobów, które można wykorzystać.

 

 1. Postaraj się najpierw ucznia zrozumieć.

Nauczycielom czasami wydaje się, że wiedzą, co z uczniem się dzieje. Ale często nie znają powodów jego zachowania. Są gotowi użyć różnych sankcji wobec niechętnego ucznia. Przypinają mu łatkę złego dziecka, którego nie można niczego nauczyć.

Warto odkryć, dlaczego dziecko zachowuje się tak, a nie inaczej.

Dlaczego ma problem z nauką? Przyczyna może leżeć poza szkołą, np.  może być spowodowana złymi warunkami domowymi, a także być wynikiem problemów emocjonalnych ucznia lub nagromadzonych zaległości.

Zgadzam się ze zdaniem Dr Ross Greene:

Jeśli chcesz rozwiązać problem z dzieckiem, to potrzebujesz w tym udziału dziecka. Jeśli nie poznasz przyczyny, to problem pozostanie nierozwiązany.

Nie jest to proste. Trzeba wykazać się spokojem i cierpliwością. Jeśli nauczyciel ma dobre relacje z uczniami, to łatwiej mu dotrzeć do przyczyn, które stoją za problemami ucznia.

 

  1. Reaguj wcześniej, nie w trakcie buntu ucznia.

Jeśli uczeń jawnie buntuje się, to żadne interwencje i rozmowy nie są w tym momencie możliwe. Tak samo karanie ucznia dodatkowymi pracami za to, że nie wykonał czegoś w przewidywanym czasie, bardzo ucznia zniechęcają i nie likwidują przyczyny jego zachowań.

Warto znaleźć czas, gdy uczeń jest spokojny – wtedy powinno się go docenić i zaangażować do pracy. Dobrym rozwiązaniem jest przekazywanie uczniowi informacji zwrotnej o ich pracy i okazywanie mu osobistego zainteresowanie.

 

  1. Sprawdź, jak uczeń się uczy.

Jeśli uczeń odmawia wykonania zadania, to jest możliwość, że go nie rozumie i nie potrafi rozwiązać. Warto go zapytać:  czy rozumiesz, co to znaczy?; czy możesz to powtórzyć?; czy możesz powiedzieć swoimi słowami, o co tu chodzi?; co ci przeszkadza w zabraniu się za rozwiązanie zadania? Te pytania mogą spowodować, że uczeń zacznie brać odpowiedzialność za swoją naukę.

 

  1. Ucz uczniów pracować nad własną inteligencją.

Według Carol Dweck, znanej edukatorki amerykańskiej, inteligencja nie jest dana człowiekowi od urodzenia, można nad nią pracować i ją rozwijać. Znane są badania Carol Dweck, które pokazują, że uczniowie przekonani o tym, że mogą zmienić swoją inteligencję, lepiej się rozwijają i uczą.

Nasz trudny uczeń może mieć o sobie opinię, że nie jest inteligentny i nic nie może na to poradzić. Warto przekonać uczniów, że wszystko zależy od ich własnego wysiłku i pracy.

Warto też doceniać uczniów za ich wysiłek i za konkretne osiągnięcia.

Wiara nauczyciela w możliwości ucznia jest w stanie zdziałać cuda.

 

  1. Ufaj, że każdy uczeń może dużo.

Twoje oczekiwania muszą być realistyczne. Zadania powinny trafiać w strefę najbliższego rozwoju ucznia, czyli być wyzwaniem, ale możliwym do osiągnięcia.

Uczeń, którym się tu zajmujemy, może nie potrafić opanować większego obrazka, dlatego zadanie dla niego powinno być stopniowane, a każdy etap wykonanej pracy winien być doceniany.

Na początku można nawet podać przejrzyste instrukcje krok po kroku, instrukcje obrazkowe i listy kontrolne. Mogą one pomóc dziecku, które zmaga się z trudnościami. Sukces w wykonaniu prostych zadań może go zachęcić do pracy nad bardziej skomplikowanymi wyzwaniami.

 

  1. Planuj wraz z uczniem jego rozwój.

Nie do przecenienia jest rozmowa z uczniem na temat jego oczekiwań i celów. Pomóż mu rozpoznać, w jaki sposób się uczy. Zdefiniuj z nim cele, jakie chce osiągnąć. To oczywiście zajmuje dodatkowy czas, wysiłek i energię nauczyciela, ale może wiele ułatwić „opornemu” uczniowi. Po pewnym czasie warto wrócić do rozmowy i zapytać, co się udało, a czego jednak nie zrealizowano.

Korzystałam z artykułu Lee Watanabe-Crockett  https://globaldigitalcitizen.org/enable-learners-5-ways?mc_cid=77902a8f90&mc_eid=40419b233b

 …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

Scenariusz spotkania

Rozmowy o nauczaniu: Sposoby na opornego ucznia.

Spotkanie do 90 min

Przed poprowadzeniem spotkania lider:

  1. Rozmawia z dyrektorem na temat wyboru tematu.
  2. Rozmawia z dyrektorem, że chce przeprowadzić takie spotkanie i uzyskuje jego aprobatę oraz ew. zapewnienie, że dyrektor będzie na spotkaniu lub zachęci nauczycieli do uczestnictwa.
  3. Zaprasza nauczycieli ustnie lub pisemnie do uczestnictwa w spotkaniu.

Ad 3. Propozycja ogłoszenia:

Drodzy nauczyciele,

planujemy spotkanie w dniu….., o godzinie ……, na temat sposobów na opornego ucznia.

Każdy z nas ma takich uczniów, którzy nie są zainteresowani nauką i pracą w klasie. Często są to uczniowie zdolni, ale „oporni” na szkołę. Nie ma jednego pomysłu, jak im pomoc, ale możemy próbować.  Szczególnie możemy pomóc sobie nawzajem, wymieniając się wypróbowanymi przez nas sposobami. W artykule, który chcielibyśmy, abyście przeczytali przed spotkaniem przedstawiono sześć takich sposobów. Podczas spotkania porozmawiamy na ich temat i zastanowimy się, czy pasują do naszych uczniów, ale przede wszystkim podzielimy się naszymi własnymi doświadczeniami i dobrymi pomysłami. Może pomysły innych dadzą się wykorzystać do tych samych lub innych uczniów.

 

Spotkanie potrwa najwyżej 1,5 godziny. Serdecznie zapraszamy. Osoby chętne prosimy o zapisanie się na listę i przeczytanie artykułu, od którego zaczniemy nasze spotkanie.

 

  1. Przekazuje artykuł osobom, które zadeklarują chęć uczestnictwa w spotkaniu.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Scenariusz rozmowy o nauczaniu – Sposoby na opornego ucznia

 

Czas Cel Co robimy?
10 min Początek – wspomnienie Przypomnijcie sobie jednego z uczniów, którego trudno jest zmotywować do nauki. Krótko powiedzcie, jak on reaguje na nauczanie.

W parach, powiedzcie sobie nawzajem, czego próbowaliście w stosunku do tego ucznia.

Chętni wypowiadają się na forum.

 

30 min Propozycje z artykułu. Zajmiemy się najpierw sposobami z artykułu:

1. Postaraj się najpierw ucznia zrozumieć.

2. Reaguj wcześniej,  nie w trakcie buntu ucznia.

3. Sprawdź, jak uczeń się uczy.

4. Ucz uczniów pracować nad własną inteligencją.

5. Ufaj, że każdy uczeń może dużo.

6. Planuj wraz z uczniem jego rozwój.

Jeśli jest potrzeba, to lider daje klika minut na zapoznanie się z opisem.

W parach: Każdy wybiera jeden z tych sposobów, który dał rezultaty w postępowaniu z uczniem. Opowiedzenie sobie wzajemnie, jak ten sposób zadziałał.

Jeśli żaden ze sposobów podanych w artykule „nie zadziałał”, to uczestnik wybiera sposób, który próbował zastosować i podaje prawdopodobną przyczynę, dlaczego on nie zadziałał.

Mile widziane modyfikacje sposobu.

20 min Nasze inne doświadczenia Każdy przypomina sobie ucznia trudnego, ale takiego, z którym się udało.

Runda wypowiedzi – co zadziałało.

Lider spisuje hasłowo nowe sposoby na tablicy.

20 min Praca nad przypadkiem W trójkach: Każdy wybiera sobie własnego ucznia „trudnego”. Na podstawie pomysłów z artykułu i podanych przez uczestników – planuje, co zastosuje wobec ucznia.

Runda wypowiedzi.

10 min Zakończenie Co mi dało to spotkanie, czy znalazłam inspiracje do postępowania z moim uczniem?

Czy takie spotkania są potrzebne?

Czy warto się spotykać cyklicznie na ten temat?

 

 

 

 

Dodaj komentarz