Pewnie wszyscy zgadzamy się, że konstruktywne dyskusje pomiędzy uczniami w klasie są korzystne dla uczenia się i poszukiwania argumentacji. Dzięki nim uczniowie uczą się krytycznego myślenia, mają okazje poznać różne punkty widzenia, uczą się wzajemnie od siebie, zaś nauczyciel może dzięki nim, poznać i ocenić zrozumienie przez uczniów tematu.
W tym artykule:
- Co to znaczy konstruktywna dyskusja?.
- Co zrobić, aby w klasie szkolnej odbywała się konstruktywna dyskusja?
- Od czego zacząć?
- Zastanówmy się, co może oznaczać konstruktywna dyskusja, jakie warunki powinna spełniać?
Lee Watanabe –Crockett w swoim artykule podaje kilka warunków:
Konstruktywne dyskusje
- są otwarte na wszelkie opinie i punkty widzenia,
- zakładają aktywne uczestnictwo dyskutantów,
- podczas nich każdy z dyskutantów ma okazję do wyrażenie własnych opinii,
- ich tematy są istotne dla uczniów,
- jest w nich dużo miejsca na refleksję uczniów,
- uczestnicy mają na celu wzajemne zrozumienie, bardziej niż wzajemne porozumienie.
2. Co zrobić, aby w klasie szkolnej odbywała się konstruktywna dyskusja?
- Dać czas na zastanowienie: Formułowanie przemyślanych opinii i wypowiedzi zajmuje czas. Każdy ma inne tempo przetwarzania informacji i formułowania własnych opinii. Dlatego, szczególnie na początku, trzeba dać uczniom czas na pomyślenie. Można zanim uczniowie zaprezentuje swoje zdania w dyskusji, polecić im rozmowę w parach lub grupach.
- Zadawać prowokacyjne pytania:Można zachęcać uczniów do dyskusji zadając im pomocnicze pytania. Mogą one być przerysowane i prowokacyjne takie, które zachęcą uczniów do reakcji.
- Ustalić co już wiemy:Zanim zaczniemy dyskusję warto ustalić, co uczniowie na dany temat wiedza. Z jakich źródeł pochodzą informacje? Co uważają za prawdziwe? Z jakimi opiniami na dany temat już się spotkali?
- Uruchomić zainteresowanie:Richard Saul Wurman zauważył, że zainteresowanie poprzedza naukę. Porównał brak zainteresowania, do posiadania tylko jednej część rzepa i przez to niemożności połączenia wiedzy z myśleniem. Zadaniem nauczyciela jest stworzenie brakującej części „rzepa” tak, aby informacje pozostały w umyśle i pamięci uczniów. Jeśli uczniowie są zainteresowani tematem, to dyskusja ma szansę stać się ożywioną debatą.
- Nie poprawiać:Czasami wypowiedź ucznia może nie być spójna i jasna. Natychmiastowa interwencja nauczyciela polegająca poprawieniu lub zauważeniu błędu może zniechęcić ucznia do dalszej wypowiedzi. Lepiej poprosić ucznia o rozwinięcie części wypowiedzi lub jej wyjaśnienie. Można też poprosić innych uczniów i zadawanie pytań. Pytania ze strony uczniów stwarzają większe bezpieczeństwo, niż interwencja nauczyciela.
- Zachęcanie do argumentowania: Konstruktywna dyskusja to nie jest powtarzanie opinii innych. Warto umożliwić uczniom formułowanie ich własnych opinii, nawet gdy są one Ważne jest, aby uczeń umiał podać argumenty za swoim zdaniem.
- Zadbać o przestrzeganie zasad: Podstawowe zasady to:
– brak krytyki,
– wzajemna uprzejmość,
– argumentowanie swojej opinii i powoływanie się na źródła informacji,
– trzymanie się tematu,
– pozytywne nastawnie do opinii innych i do dyskusji.
3. Od czego zacząć?
Warto zacząć od dyskusji na temat problemu angażującego uczniów. Poniżej przedstawiam 3 propozycje:
Np.1. Jeden z uczniów znajduje na korytarzu szkolnym drogocenny pierścionek. Co powinien zrobić:
- Nie podnosić go w nadziei, że właściciel sam po niego wróci
- Zabrać i dać ogłoszeni, o znalezisku
- Odnieść do sekretariatu szkoły
- Zatrzymać dla siebie
Można najpierw polecić wybór odpowiedzi z koleżanką lub kolegą i przygotowanie uzasadnienia.
NP 2. Uczennica napisała w pierwszym terminie test bezbłędnie. Jej koleżanka będzie miała ten sam test za dwa dni. Co można zrobić:
- Podać koleżance prawidłowe odpowiedzi
- Umówić się z koleżanką na przygotowanie do testu
- Nie angażować się wcale
W tej dyskusji można poprosić uczniów o wybór z określeniem warunków, kiedy go dokonujemy
Np. 3. Uczeń usłyszał, jak jego kolega opowiada, że zmieścił w internecie ośmieszające żarty na temat koleżanki.
Czy powinien:
- Nie angażować się w sprawę, która go nie dotyczy bezpośrednio
- Zgłosić sprawę wychowawcy lub dyrektorowi szkoły
- Zareagować natychmiast i stanąć w obronie koleżanki.
Jeśli na takich „wychowawczych” dyskusjach uczniowie nauczą się dyskutowania, to będą mogli rozpocząć konstruktywne dyskusje na inne tematy.
A jeśli nauczą się prowadzić konstruktywne dyskusje w szkole, to ta umiejętność na pewno przyda im się w dorosłym życiu.
Całość artykułu Lee Watanabe –Crockett na Wabisabi blog:
https://globaldigitalcitizen.org/constructive-classroom-discussions-tips?mc_cid=51591e6b39&mc_eid=40419b233b
Ps. Michał Szczepanik nauczyciel biologii po przeczytaniu tego tekstu napisał do mnie:
Przypomina mi to przedostatnią lekcję biologii w klasie VIII i III. Tematem była ekologia. Uczniowie rozmawiali w parach co wiedzą o ekologii, następnie podawali mi do zapisania pojęcia związane z ekologia wraz z wyjaśnieniem, dlaczego mam to zapisać. Nie komentowałem jedynie doprecyzowałem pojęcia, abyśmy wszyscy w klasie mieli to samo na myśli. Uczniowie podawali, to co dla nich w ekologii jest ważne, było twórczo, do momentu kiedy okazało się, że to wszystko, co im się z ekologia kojarzy nią nie jest (zgodnie z definicją). Sami do tego doszli, ja im tego nie powiedziałem. Przeszliśmy w tym doświadczeniu trochę błędnych koncepcji, trochę pokazywania jak czasem idziemy na skróty. Zawsze takie doświadczenie jest dobre i nikt w klasie nie jest obrażony, że źle myśli.
7 komentarzy
Beata
27 sierpnia 2015 at 09:13Ale fajna historia 🙂
Małgorzata Ostrowska
30 sierpnia 2015 at 21:20Danusiu, cała TY! :).
Nauczyciele wywierają większy wpływ na swoich uczniów, niż myślą.
Maria Lewandowska
31 sierpnia 2015 at 01:07Przed chwilą obejrzałam spotkanie Jacka Strzemiecznego w TVN24. Po wysłuchaniu programu stwierdziłam Danusiu, że Twój wpis porusza istotną kwestię – rolę nauczyciela przygotowującą dzieci, młodzież do bycia i życia w społeczności, w społeczeństwie.
Właśnie dialog, rozmowy, a nie dyscyplinowanie mogą pomóc naszej dzisiejszej szkole. Wtedy łatwiej, by dzieci zapamiętały, by się uczyły i po latach powiedziały tak jak Szymon Tobie, że pamiętają o czym się uczyły.
Bo istotnie – by szkoła nie była nudna, by była miejscem do którego chce się iść, w której chce się uczyć jest potrzeba dialogu, rozmów nauczyciela z uczniami. Wówczas szkoła stanie się miejscem, w którym uczeń będzie przebywał z radością.
Kiedy jest radość, wzajemne zaufanie i zrozumienie łatwiej o to, że uczeń będzie wiedział czego chce się uczyć i o czym się uczy…
Wiesław Mariański
28 grudnia 2018 at 22:31Bardzo ważny i ciekawy temat. Post Danusi inspirujący, może być pomocny. No właśnie, dla kogo może być pomocny ? Czy są nauczyciele, którzy chcą robić konstruktywne dyskusje, lubią je, dążą do nich ? Na pewno tak, przypuszczam, że mają „wrodzoną” potrzebę i umiejętność inspirowania i moderowania debat (czasem wystarczy minidebata). Oni zapewne chętnie szukają również porad jak robić to lepiej.
A co z nauczycielem, który nie robi konstruktywnych dyskusji ? Czy można go zainspirować, namówić ? Czy można uczyć się prowadzenia dyskusji ? Gdzie jest szkoła, której tego uczą ?
Jest ważny warunek dla udanej dyskusji: zaufanie uczniów do nauczyciela. Duże zaufanie.
dsterna
28 grudnia 2018 at 23:19Na szczęście są tacy. W programie Całościowy Rozwój Szkoły (zaawansowany) część szkól przyjęło takie wyzwanie. To znaczy, ze uznali, ze tego jest za mało w ich szkolach i będą nad tym pracować.
Wiesław Mariański
28 grudnia 2018 at 22:31Bardzo ważny i ciekawy temat. Post Danusi inspirujący, może być pomocny. No właśnie, dla kogo może być pomocny ? Czy są nauczyciele, którzy chcą robić konstruktywne dyskusje, lubią je, dążą do nich ? Na pewno tak, przypuszczam, że mają „wrodzoną” potrzebę i umiejętność inspirowania i moderowania debat (czasem wystarczy minidebata). Oni zapewne chętnie szukają również porad jak robić to lepiej.
A co z nauczycielem, który nie robi konstruktywnych dyskusji ? Czy można go zainspirować, namówić ? Czy można uczyć się prowadzenia dyskusji ? Gdzie jest szkoła, której tego uczą ?
Jest ważny warunek dla udanej dyskusji: zaufanie uczniów do nauczyciela. Duże zaufanie.
dsterna
28 grudnia 2018 at 23:19Na szczęście są tacy. W programie Całościowy Rozwój Szkoły (zaawansowany) część szkól przyjęło takie wyzwanie. To znaczy, ze uznali, ze tego jest za mało w ich szkolach i będą nad tym pracować.