Informacja zwrotna to nie ocena osiągniętego rezultatu.

Dorośli ludzie pytani o to jaką informację zwrotną, czy opinię o swojej pracy chcieliby otrzymać, mówią, że powinna być ona motywująca i przydatna w ich pracy. Ale przede wszystkim powinna szanować odbiorcę i pokazywać mu jednocześnie, jak ma się poprawić. Na pewno nie może poniżać odbiorcy i oceniać go.
Niestety często opinia wyrażana przez pracodawcę nie spełnia tych cech i dlatego pracownicy bardzo się jej obawiają.
Każdy potrzebuje informacji zwrotnej o swojej pracy, a gdy ją otrzymuje regularnie, to zwiększa się jego zaangażowanie, a nawet w konsekwencji zmniejsza się rotacja pracowników.
To samo odnosi się do uczniów i do nauczyciela udzielającego informacji zwrotnej.

Informacja zwrotna ma na celu towarzyszenie procesowi uczenia się, a nie podsumowuje pracę ucznia. Dlatego powinna dawać wskazówki uczniowi i być rodzajem dialogu, który sprawdza, czy wskazówki były przydatne do poprawy pracy przez ucznia.
W formułowaniu informacji zwrotnej pomocne może być omówienie zaobserwowanych faktów i zapytanie odbiorcę o powody jego postepowania. Dzięki nawiązaniu dialogu, udzielający informacji zwrotnej może się dowiedzieć, co spowodowało błąd  i w jakim momencie uczeń się zatrzymał lub nie mógł dokończyć pracy.
Oto kilka pytań, które mogą być pomocne:

1. Co myślałeś kiedy…?
2. Co spowodowała, że…?
3. Co sądzisz, że wykonałeś dobrze, a gdzie masz wątpliwości?
4. Co mógłbyś zrobić, aby uniknąć tego błędu?
5. Co byś poprawił wykonując tę prace jeszcze raz?

Najtrudniej jest skonstruować informację zwrotną, gdy trzeba zareagować szybko na popełniony przez ucznia błąd.
Naphatali Hoff  proponuje procedurę EARN.
       E vent : Jakie było polecenie lub czego dotyczyła sytuacja?
       A ction : Co zostało zaobserwowane, co zostało wykonane?
       R esult : Jakie osiągnięto rezultaty, jakie są konsekwencje wykonanej racy?
       N ext : Co powinno być zmienione, poprawione?
Przykład
E – Twoim zadaniem było dodać i pomnożyć dwa ułamki zwykłe.
A – Wykonałeś oba działania.
R – Wynik mnożenie masz dobry, a wynik dodawania niepoprawny.
N – Następnym razem pamiętaj, że aby dodać dwa ułamki, najpierw musisz rozszerzyć je do tego samego mianownika.
 
Zaletą tej metody jest nieocenianie – „źle/dobrze wykonana praca” i też nie odnoszenie się do osoby np.: „znowu zapomniałeś” lub „pięknie wykonane”.
 
Inny przykład:
E – Zadaniem było napisanie zaproszenia na przedstawienie szkolne.
A – Wykonałeś zadanie zgodnie z ustalonymi kryteriami.
R – Twoje zaproszenie nie w pełni zachęca gościa do przyjścia na przedstawienie.
N – Zastanów się, jak mógłbyś zachęcić (np. twojego kolegę) do przyjścia na przestawienie.
korzystałam z artykułu Naphatali Hoff 10 lipca 2019 roku https://www.smartbrief.com/original/2019/07/great-feedback-earned