Dużo zależy od tego, jak zaczniemy dzień z uczniami. W tym wpisie początek dnia dla młodszych dzieci, zaplanowany z wykorzystaniem gier teatralnych. Wydaje mi się, że sposoby mogą być też wykorzystane w wyższych klasach np. na godzinach wychowawczych.
Dzięki nim uczniowie:
- Trenują kreatywność
- Uczą się przyjmowania perspektywy innych
- Uczą się słuchania
- Ćwiczą panowanie nad oddechem i przygotowanie się do publicznych wystąpień
- Uczą się współpracy i wzajemnego zaufania
- Bardziej się angażują
Cztery sposoby zaproponowane w artykule przez Jocelyn Greene.
- Mam dla Ciebie prezent
Uczeń wymyśla prezent, który może ucieszyć sąsiada, przekazuje mu wyimaginowany „przedmiot” i mówi: „Mam dla Ciebie prezent, to _____”. Może to być np. ciastko, szczeniak, piłka, książka itp. Dając prezent uczeń dodaje gesty ilustrujące prezent. Osoba otrzymująca prezent odzwierciedla gesty i „bierze” prezent, mówiąc: „Dzięki, zawsze chciałem _____. Teraz mogę _____”.
Następnie powtarzana jest ta sama procedura z następną parą uczniów.
Dzięki tej grze, uczeń zastanawia się, jakie pragnienia ma druga osoba i to pomaga w nawiązywaniu relacji.
- Na szczęście/niestety
Uczniowie wspólnie tworzą historię, dodając po jednym zdaniu własnego pomysłu. Można zacząć np. od zdania: „Pewnego razu żył sobie głodny smok…”. Następnie każdy uczeń po kolei dodaje zdanie do historii. Zasada jest taka, że w dodanym zdaniu naprzemiennie musi występować sformułowanie: „na szczęście”, a w następnym – „niestety”.
Uczniowie muszą aktywnie się nawzajem słuchać i uwzględniać pomysły, które pojawiły się przed nimi.
Można zapisywać historię i na koniec całą ją przeczytać.
- Przekaż „cześć”
Nauczycielka wybiera emocję. Zadaniem uczniów jest przekazać ją w kręgu, używając samego słowa „cześć”. Uczeń może odzwierciedlić daną emocję przy pomocy tonu głosu, gestu, ale może tylko powiedzieć to jedno słowo.
Kiedy emocja przejdzie przez cały krąg można podać następną.
W swoich badaniach dr Marc Brackett, dyrektor Yale Center for Emotional Intelligence, stwierdza: „Dokładne etykietowanie emocji zwiększa samoświadomość i pomaga skutecznie komunikować emocje, ograniczając nieporozumienia w interakcjach społecznych”.
Ten sposób buduje empatię i poprawia relacje. Oprócz tego, że jest doskonałym sposobem na poszerzenie słownictwa dotyczącego emocji i zapewnia uczniom bezpieczną przestrzeń do wyrażania swoich mniej społecznie akceptowanych uczuć, takich jak złość czy strach. Uświadamia także uczniom, w jaki sposób uczucia manifestują się w ciele, i podkreśla, że każda osoba może je okazywać na inny sposób.
- Nowe zastosowanie
Nauczycielka pokazuje uczniom przedmiot. Zadaniem uczniów jest wymyślenie innego dla niego zastosowania. Na przykład szczotka do włosów może być łapką na muchy, lasem dla mrówek lub magicznym lustrem itp. W kręgu uczeń trzymający przedmiot mówi o wymyślonym dla niego zastosowaniu, może również zademonstrować je gestem.
Piękno tej gry polega na tym, że nie ma złych pomysłów. Proces wymyślania różnych zastosowań jednego przedmiotu rozwija wyobraźnię dzieci i toruje drogę do bardziej kreatywnej pracy w klasie.
Te proste gry zwiększają pewność siebie uczniów i pomagają w uczeniu się uczniów oraz w nawiązywaniu przez nich relacji. Mają powtarzalną strukturę, co jest dla uczniów ważne, gdyż mogą stanowić pewien rytuał.
