Przywództwo to samotna praca. Każdy kto pełnił taką rolę, przyzna rację.
Jesteś w zespole, ale nie jesteś
Jako lider widzisz siebie jako część zespołu. Ale nie jesteś równoprawnym jego członkiem. Czasami zespół może chcieć porozmawiać o rzeczach bez ciebie, może mieć tak zwane swoje sprawy. Czasami nie zaproszą cię na spotkanie, a rozmowa ucichnie, gdy wejdziesz do pokoju lub do sali online. Można pracować (poprzez budowania zaufania i bezpieczeństwa), aby zmniejszyć dystans, ale on zawsze pozostanie.
Masz pewne informacje, którymi nie możesz się podzielić
Jako lider masz dostęp do takich informacji. Potrzebujesz kogoś, z kim możesz o nich porozmawiać i skonsultować swoje decyzje. Rozmowa z kimś niezorientowanym w edukacji może nie być satysfakcjonująca. Jeśli masz dobrego zastępcę lub masz zaufane osoby w zespole, to czasami możesz z nimi porozmawiać, Ale i tak są sprawy, o których mówić nie możesz.
Są sprawy, których inni nie rozumieją
Trudno jest rozmawiać o przywództwie z kimś, kto nie pełnił roli dyrektora. Takie osoby często nie są w stanie zrozumieć sytuacji przewódcy, ani zapewnić mu pomocy, a nawet empatii. Potrzebna jest osoba z tą sama perspektywą i dostępna w danej chwili.
Co można zrobić?
• Pogódź się z tym. Twoja rola jako lidera jest inna. Pojawia się sprawy, o których nie możesz rozmawiać ze swoim zespołem albo oni nie będą chcieli z tobą o tym rozmawiać.
• Zminimalizuj samotność. Skoncentruj się na budowaniu relacji opartych na zaufaniu. Powiększaj zespół liderów. Wiele rzeczy, o których nie możesz rozmawiać ze swoim zespołem, możesz podzielić z innymi liderami. Oddając im część odpowiedzialności zyskujesz sojuszników.
• Pielęgnuj inne relacje. Świadomie buduj relacje z innymi dyrektorami. Dzięki kontaktom z nimi będziesz mógł/a skorzystać z ich doświadczenia, jest szansą, że oni cię zrozumieją. Nawet jeśli nie potrzebujesz rad, to na pewno potrzebujesz uważnego wysłuchania.
Inspiracja artykułem:
https://blog.kevineikenberry.com/leadership-supervisory-skills/leading-is-a-lonely-job/
